Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
məhluq — ə. qırxılmış, taraş edilmiş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
külk — (Cəbrayıl, Zəngəzur) yunun darana bilməyən keyfiyyətsiz hissəsi. – Yazda qırxılmış qoyun yununun külkü çox olur (Zəngəzur); – Ay lə:, külkü apar sat (Cəbrayıl) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
püşdəx’li — (Hamamlı) zolaqlı qırxılmış (qoyun). – Ə, püşdəx’li qoyun gözümə dəymir axı, görən, harya gedif! … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mətruş — ə. əsli f. «təraş» qırxılmış, təraş olunmuş (əsasən saqqal haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tiraşidə — f. 1) təraş olunmuş; qırxılmış; 2) səthi yonulub düzəldilmiş; yonulmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
başıqırxıq — sif. Başı qırxılmış olan, başını qırxdırmış. Keçən ilin aprelində gödərək tösmərək, üzütüklü, başıqırxıq bir kişi Yevlax vağzalında o tərəf bu tərəfə qaçır, vaqonlara içi dolu konteynerlər yükləyirdi. «Kirpi» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəlb — <ər.> Özünəçəkmə, cəzbetmə. Cəlb etmək – 1) çəkmək, cəzb etmək, özünə tərəf çəkmək. Hamının hüsn rəğbətini cəlb etmək. – <Sabbah:> İsfahan səmtini etdim məskən; Məni cəlb etdi Nişabur yenidən. H. C.. <Hüseyn> məharət işlədib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çəkili — sif. Üzərində çəkisi olan; tikməli (bax çəki 2). <Evin kişisinin> qırxılmış başında paxlava çəkili ağ araqçın, əynində qara şaldan belibüzməli don . . vardır. H. S.. <Qız> boş vaxtlarında Aslan üçün yadigar olaraq çəkili yaylıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
enliqaş(lı) — sif. 1. Qaşları enli, qalın, sıxtüklü olan; qalınqaş. Enliqaş oğlan. 2. Qaşı böyük, enli olan. Enliqaş üzük. – <Budaq:> Zəhləm gedən qırxılmış bığları, çeçələ barmağına enliqaş üzük taxması idi. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hövkələmək — f. 1. Bədənin hər hansı bir yerini barmaqları ilə sıxmaq, əzişdirmək, ovmaq, ovuşdurmaq; masaj eləmək. Baldırını hövkələmək. – Eyvaz özünəməxsus təmkinlə danışır, arabir sağ əli ilə təzə qırxılmış çənəsini hövkələyirdi. Ə. Vəl.. 2. Bir şeyi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
